بلند بگو الهی شکر!

تصور کنید ایران، سوریه، لبنان یا ترکیه با حمایت کامل تسلیحاتی و دیپلماتیک از طرف چین و روسیه، قصد و امکانات لازم برای بمباران ‌تل‌آویو ‌را بمدت ‌سه ‌ماه ‌به‌صورت ‌شبانه‌روزی و کشتار ‌ده‌ها ‌هزار ‌اسراییلی، معلولیت افراد ‌بی شمار، ‌بی‌خانمان ‌شدن ‌میلیون‌ها ‌انسان، و تبدیل شهر به تلی از آوار ‌غیر قابل‌سکونت، مانند ‌غزه‌ی ‌امروز را داشتند. تنها برای چند ثانیه تصور کنید که ایران و متحدانش ‌به عمد بخش‌های پرجمعیت تر تل‌آویو، بیمارستان‌ها، کنیسه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، کتابخانه‌ها، یا ‌در واقع ‌هر مکان پر تراکم شهری را هدف قرار می‌دادند تا از حداکثر تلفات غیرنظامی اطمینان حاصل کنند و به دنیا اعلام می کردند که صرفا به دنبال نتانیاهو و کابینه‌ی جنگی او هستند.... سپس از خود بپرسید که ‌ایالات‌متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا، اتحادیه‌ اروپا و ‌بالاخص ‌آلمان، در عرض بیست و چهار ‌ساعت پس از وقوع این ‌سناریوی ‌خیالی، چه می کردند؟اکنون به واقعیت بازگردید و این حقیقت را ‌موردتوجه ‌قرار دهید که از ‌۷ اکتبر (و چندین دهه قبل تر از این تاریخ) تاکنون متحدان غربی تل‌آویو ‌نه‌تنها ‌شاهد رفتارهای اسراییل با مردم فلسطین بوده‌اند، بلکه تجهیزات نظامی، بمب، مهمات و پوشش های دیپلماتیک نیز برای آن‌ها فراهم کرده‌اند، ‌و در عین حال ‌رسانه‌های آمریکایی توجیهات ایدئولوژیکی برای کشتار و نسل‌کشی فلسطینیان را ارائه کرده‌اند.سناریوی ‌تخیلی ‌ذکر ‌شده، حتی برای ‌یک ‌روز هم توسط نظم موجود جهانی ‌قابل‌تحمل ‌نخواهد بود. برای اوباشان جنگی ‌ایالات‌متحده، اروپا، استرالیا و کانادا که تماما حامیان اسراییل هستند، ما مردمان ‌بی‌پناه ‌جهان، درست مانند فلسطینیان، به‌ حساب ‌نمی‌آییم ‌و به‌رسمیت شناخته ‌نمی‌شویم. این تنها ‌یک بلند بگو الهی شکر!...

دکتر عبدالکریم سروش طی یک سخنرانی، کشته شدن 15 هزار فلسطینی به دست ارتش اسراییل را «سفاکانه و جنایت آمیز» نامید و از نامه یورگن هابرماس، متفکر آلمانی به همراه سه استاد دانشگاهی دیگر و همچنین اظهارات نوح هراری، در اعمال جنایت اسراییل علیه مردم فلسطین انتقاد شدید و اظهار تاسف کرد.او ضمن اظهار شادمانی از اتفاق تازه ای که در حمله اسراییل به غزه رخ داده یعنی وقفه موقتی که فعلا به مناسبت یا به بهانه مبادله اسرا، حاصل شده، افزود: این چندروزه، این دو بیت استاد شفیعی کدکنی از خاطر من عبور می کرد، که :بخوان به نام گل سرخ در صحاری شب که باغ ها همه بیدار و بارور گردندبخوان دوباره بخوان تا کبوتران سپید به آشیانه خونین دوباره برگردندبازهم تکرار می کنم که اسراییل برای مبادله اسرا، پای میز مذاکره با کسانی نشسته است که آنان را تروریست می نامید، و این که خواستار ریشه کن کردن آنها بود، این امر نشانه قوی برای شکست اسراییل در این جنگ ستم کارانه و دغلکارانه بود، و امید می بریم که فلسطینییان به زندگی خود بتوانند بازگردند، و امیدواریم، که همه همدلان هم دعا کنند که این شر، از سر این منطقه برکنده شود و چه اسراییلیان منظورم یهودیان است و چه فلسطینییان در کنار هم ، بتوانند به راحتی زندگی کنند و این گونه آتش مخاصمت میان آنان افروخته نباشد و دست در خون یکدیگر نبرند.با اندوه بسیار کشته شدن سفاکانه و جنایت آمیز 15 هزار نفر یا بیشتر به دست ارتش اسراییل را نظاره می کنیم. ولی اکنون نیم برق امیدی در دل ها می جهد. که مگر این جنگ نامتقارن، و این نسل کشی جنایت کارانه خاتمه پیداکند. و فلسطینیان دوباره روی آرامش و آسایش ببینند. اگر چه در این 75 سال گذشته هیچگاه آرام و آسوده نبوده اند. همواره مورد تهدید و حمله بودند بلند بگو الهی شکر!...

همایون شجریانخودم تنها تنها دلمچو شام بی فردا دلمچوکشتی بی ناخدابه سینه دریا دلمبه سینه دریا دلمتو ای خدای مهربان توای پناه بی کسانبه سنگ غم مشکن دگرچو شیشه مینا دلمچو شیشه مینا دلمتو هم برو ای بی وفا مبر بر لب نام مرادل تنگم بیگانه شد نمیخواهد دیگر تو رانشان من دیگر مجو حدیث دل دیگر مگودلم شکسته زیر پا نمیخواهد دیگر تو رانمیخواهد دیگر تو راتو ای خدای مهربانتو ای پناه بی کسانبه سنگ غم مشکن دگرچو شیشه مینا دلمچو شیشه مینا دلمتو هم برو ای بی وفا مبر بر لب نام مرادل تنگم بیگانه شد نمیخواهد دیگر تو رانشان من دیگر مجو حدیث دل دیگر مگودلم شکسته زیر پا نمیخواهد دیگر تو رانمیخواهد دیگر تو راتو ای خدای مهربان تو ای پناه بی کسانبه سنگ غم مشکن دگر چو شیشه مینا دلمهما میرافشاربرچسب‌ها: همایون شجریان, تصنیف های سرزمین مادری, انوشیروان روحانی, هما میرافشار  |+| نوشته شده در  شنبه بیست و پنجم فروردین ۱۴۰۳ساعت 10:14&nbsp توسط بهمن طالبی  |  بلند بگو الهی شکر!...

تصنیف تمنای دلدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که من با این دلبی آرزو عاشق شدمبا آن همه آزادگیبر زلف او عاشق شدمعاشق شدمای وای اگر صیاد منغافل شود از یاد منقدرم نداندفریاد اگر از کوی خودوز رشته ی گیسوی خودبازم رهانددیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که من با این دلبی آرزو عاشق شدمبا آن همه آزادگیبر زلف او عاشق شدمعاشق شدمای وای اگر صیاد منغافل شود از یاد منقدرم نداندفریاد اگر از کوی خودوز رشته ی گیسوی خودبازم رهانددیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدر پیش بی دردان چرافریاد بی حاصل کنمگر شکوه ای دارم ز دلبا یار صاحب دل کنموای ز دردی که درمان نداردفتادم به راهی که پایان ندارداز گل شنیدم بوی اومستانه رفتم سوی اوتا چون غبار کوی اودر کوی جان منزل کنموای ز دردی که درمان نداردفتادم به راهی که پایان ندارددیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که در گرداب غماز فتنه ی گردون رهیافتادم و سرگشته چونامواج دریا شد دلمافتادم و سرگشته چونامواج دریا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمبرچسب‌ها: تصنیف های سرزمین مادری, مرضیه, رهی معیری  |+| نوشته شده در  پنجشنبه سوم اسفند ۱۴۰۲ساعت 10:18&nbsp توسط بهمن طالبی  |  بلند بگو الهی شکر!...

تازه شدمدر ســکــوتــی مــانــده بــودم نــا امــیــدروزم بـلـنـد شـبـم کـوتـاه مـویـم ســپـیـدهر چه که بود بیهوده بود رنگی نداشتدفتر عمر ورق می خورد آهنگی نداشتهر چه که بود بیهوده بود رنگی نداشتدفتر عمر ورق می خورد آهنگی نداشتلاکـن در آن سـکـوت گـران کـسی رسیـدکـسـی کـه جـان بـه جـان خسته ام دمیـدهـر چه بـد بود از یادم رفت اندازه شـدممه رو وا کـرد خورشیـد آمـد تـازه شـدملاکـن در آن سـکـوت گـران کـسی رسیـدکـسـی کـه جـان بـه جـان خسته ام دمیـدهـر چه بـد بود از یادم رفت اندازه شـدممه رو وا کـرد خورشیـد آمـد تـازه شـدمبرچسب‌ها: فرامرز اصلانی |+| نوشته شده در  جمعه سوم فروردین ۱۴۰۳ساعت 11:16&nbsp توسط بهمن طالبی  |  بلند بگو الهی شکر!...

جشن ۵۰ سالگی «خانه‌ای کوچک در چمنزار» با برگزاری یک جشنواره و نمایشگاه برگزار شد.روز جمعه ۲۲ مارس ۲۰۲۴ هزاران نفر در پارک رانچو سانتا سوزانا در دره سیمی ولی کالیفرنیا گرد هم آمدند تا یاد سریال «خانه‌ای کوچک در چمنزار» را در پنجاهمین سال ساخته شدنش، دوباره زنده کنند.وقتی از ملیسا گیلبرت پرسیده شد که چرا طرفداران سریال «خانه‌ای کوچک در چمنزار» وقتی او را می‌بینند، گریه می‌کنند، وی پاسخ آماده‌ای داشت.در نشست سه روزه‌ای که در جشنواره سیمی ولی کالیفرنیا با حضور بازیگران این سریال برگزار شد، این بازیگر به جمعیت گفت: فکر می‌کنم این سریال احساسات بسیار زیادی را در مردم برانگیخت و وقتی آن‌ها دوباره همه ما را با هم می‌بینند، همه احساسات ۵۰ سال پیش را از طریق فرزندان و نوه‌هایشان به یاد می‌آورند. این یک گردهمایی بزرگ خانوادگی است.مایکل لندون فقید که ۵۰ سال پیش بازیگر نقش پدر این سریال بود در جمع بازیگران حضور نداشت، اما بازیگرانی مانند ملیسا گیلبرت که نقش لورا اینگلز را بازی می‌کرد و همچنین آلیسون آرنگریم بازیگر نقش نلی اولسون، کارن گراسل بازیگر نقش کارولین اینگلز مادر خانواده، بانی بارتلت بازیگر نقش گریس ادواردز، دین باتلر بازیگر نقش آلمانزو وایلدر و لینوود بومر بازیگر نقش آدام کندال حاضر بودند و مردم در انتظار گرفتن امضا و عکس با آنها در صف های طولانی ایستادند! بیشتر لوکیشن‌های قدیمی بازسازی شده بودند. سازمان‌دهندگان همچنین یک نمایشگاه کوچک از کپی‌هایی از فیلمنامه‌های قدیمی، عکس‌ها، جعبه‌های ناهار الهام‌گرفته از خانه کوچک و دوربین پاناویژن دهه ۷۰ میلادی، یعنی زمانی که ساخت این مجموعه ی تلویزیونی شروع شد، عرضه کردند.چشمگیرترین مورد هم بازسازی خانه اولسون بود که حاضران زیادی به نوبت در بلند بگو الهی شکر!...